Partia 7

Partia hiszpańska [C77]

Jakowenko - Bobras
ME Drezno 2007
[Jerzy Konikowski]

1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.He2

Sam grałem przez wiele lat w ten sposób, aby tym samym uniknąć niewygodnego mi wariantu otwartego po 5.0-0 Sxe4 itd. 

5...b5

Inna możliwością jest rozwój w stylu ulepszonej obrony Steinitza po 5...d6 6.c3 Gd7 itd.

6.Gb3 Ge7

Często czarne wybierają 6...Gc5!? 

7.c3 0-0 8.d4 exd4

Teoria zaleca w tym miejscu 8...d6!? aby walczyć o utrzymanie równowagi w centrum. Np. 9.0-0 (9.Sbd2 Gg4=) 9...Gg4 i teraz:

A. 10.Wd1 exd4 (10...Hc8 11.h3 Gh5 12.a4 b4 13.Gd5 Gxf3 14.Hxf3 Hd7 15.Ge3 exd4 16.Gxd4 Sxd5 17.exd5 Sxd4 18.Wxd4 bxc3 19.Sxc3 Gf6 20.Wc4 Wfb8 21.b4 h6 22.Wa2 Wb7 23.Se4 Ge5 24.He3 Hf5 25.g4 Hf4 26.Hxf4 Gxf4 27.Sf6+ gxf6 28.Wxf4 Wab8 29.Wb2 Kg7= Pym-De Coverly, Douglas 2005) 11.cxd4 d5 12.e5 Se4 13.Sc3 Sxc3 14.bxc3 Gf5 15.Gc2 Hd7 16.Gg5 Ga3 17.Sh4 Gxc2 18.Hxc2 Ge7 19.Gxe7 Sxe7 20.f4 f5 21.Sf3 h6 22.Se1 Sc6 23.Sd3 Sd8 24.Sc5 Hc6 25.a4 Se6 26.Sxe6 Hxe6 27.axb5 axb5 28.Wa2 Wxa2 29.Hxa2 Hc6 i partia zakończyła się ostatecznie remisem, Olivier-Karim, Besancon 2006.

B. 10.d5 Sa5 11.Gc2 c6 12.dxc6 Hc7 13.h3 Gh5 14.a4 Hxc6 15.Gg5 Wfb8 16.axb5 axb5 17.Gd3 h6 18.Gxf6 Gxf6 19.Sbd2 b4 20.cxb4 Wxb4 21.Wa2 Sb3 22.Wxa8+ Hxa8 23.Sxb3 Wxb3 24.Gc4 Gxf3 25.gxf3 Wb6= Kowalewska-Schadrina, Rosja 2006.

9.e5 Se8

Wiele niejasności powstaje w wariancie po 9...We8 10.0-0 Gf8 (Po 10...dxc3 11.Sg5 d5 12.exd6 Gxd6 13.Gxf7+ Kf8 14.Gxe8 Sd4 15.He1 c2 16.Gf7 cxb1H 17.Wxb1 Gf5 18.Ge3 h6 19.Gxd4 hxg5 20.Gb3 Gxb1 21.He6 He8 22.Hh3 Hh5 23.Hxh5 Sxh5 24.Wxb1 białe uzyskały w partii Tiwjakow-Ziatdinow, Amsterdam 1996, korzystniejszą końcówke, co wystarczyło do zwycięstwa.) 11.cxd4 d6 12.Gg5 dxe5 13.dxe5 Gg4 14.Gxf6 gxf6 15.Wd1 Gd6 16.h3 Gh5 17.e6 fxe6 18.He4 Hd7 19.Sc3 Sa5 20.Gc2 Gg6 21.He2 Gxc2 22.Hxc2 f5 23.Se2 Sc4 i mimo osłabionego skrzydła królewskiego czarnym udało się utrzymać partię, Tiwjakow-Swinkels, Dieren 2006.

10.cxd4 d5 11.Sc3 Gg4

Nowy ruch i próba ratowania reputacji tego wariantu. W partii Perpinya Rofes-Duran Albareda, Terrassa 1996, po 11...Ge6 12.0-0 Sa5 13.Gc2 g6 14.Gh6 Sg7 15.Se1 We8 16.f4 f5 17.Sd3 Sb7 18.b4 a5 19.Wfb1 Hd7 20.a4 axb4 21.Sxb4 c6 22.Hf1 Wec8 23.Kh1 c5 24.dxc5 Gxc5 25.Scxd5 Kh8 26.Wd1 białe uzyskały lepsze szanse i doprowadziły później partię do zwycięstwa.

12.Ge3 Gb4 13.0-0 Se7

Po 13...Gxc3 14.bxc3 f6 15.h3 Gh5 16.g4 Gg6 17.Gf4 fxe5 18.Gg5 Hd7 19.dxe5 białe miałyby parę gońców i lepszą pozycję.

14.h3 Gh5 15.g4 Gg6 16.Sh4 c6 17.f4

Białe mają prostą grę na skrzydle królewskim. Tymczasem czarnym brakuje dobrej koordynacji figur i szans na kontrgrę.

17...f5 18.exf6 Sxf6 19.f5 Gf7 20.g5 Se4 21.g6 hxg6

Wariant po 21...Sg3 22.gxf7+ Wxf7 23.Hg4 Sxf1 24.Wxf1 jest korzystny oczywiście dla białych.

22.Sxe4 dxe4 23.fxg6 Gxb3 24.Hh5 1-0
, gdyż po 24...Wf6 25.Wxf6 gxf6 26.axb3 Hd5 27.Hh6 Hxb3 28.Wf1 pozycja czarnych byłaby trudna do obrony.