Partia 13

Obrona sycylijska [B80]

Czeparinow - Rivera Huerta
Morelia 2007
[Jerzy Konikowski]



1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cxd4 4.Sxd4 Sf6 5.Sc3 a6 6.Ge3 e6

Inne pozycje powstają po 6...e5. Ruch ten obecnie cieszy się większym zainteresowaniem wśród szachistów od posunięcia w partii. Czarne osłabiają wprawdzie pole d5, ale zmuszają skoczka d4 do ustąpienia z aktywnej pozycji i uzyskują też aktywną grę figurową. Silną alternatywą jest też 6...Sg4.

7.g4

Jest to jeden z agresywniejszych planów przeciwko ustawieniu czarnych figur. Obecnie częściej grywa się 7.f3 z planem Hd1-d2 i 0-0-0.

7...h6

Uniemożliwia dalszy marsz pionkiem. Do niezwykle ostrej gry prowadzi wariant po 7...e5 8.Sf5 g6 9.g5 gxf5 10.exf5 d5 11.gxf6 d4 12.Gc4 itd. Dokładne jego omówienie wymaga jednak specjalnego opracowania.

8.Gg2 e5

W tym miejscu stosowano także 8...Sc6 i 8...Hc7, ale białe i tutaj mają silną inicjatywę.

9.Sf5 g6 10.He2

Białe muszą grać energicznie: hetman zwalnia miejsce dla wykonania długiej roszady. Nic nie daje białym 10.h3 d5 11.He2 gxf5 12.exf5 Gb4 13.0-0-0 Gxc3 14.bxc3 Sc6 15.c4 Hd6 16.cxd5 Ha3+ 17.Kb1 Hb4+ 18.Kc1 Ha3+ 19.Kb1 Hb4+ 1/2-1/2 Kalod-Stopa, Brno 2006.

10...gxf5 11.exf5 Wg8

Pionka można łatwo bronić, ale co grać? Przykład z praktyki: 11...Ha5 12.0-0-0 Sc6 13.f4 Ge7 14.g5 Sh7 15.g6 Sf6 16.Hc4 0-0 17.Gxc6 Sg4 18.gxf7+ Kh8 19.Wdg1 Gxf5 (19...Sxe3 20.Wg8+ Kh7 21.Whg1 Gf6 22.Wxf8 Sxc4 23.Wh8+ Kxh8 24.f8H+ Kh7 25.Hg8#) 20.Sd5 Wxf7 21.Gb6 Wc8 22.Gxa5 Wxc6 23.Hb3 Wxc2+ 24.Hxc2 Gxc2 25.Kxc2+- Sivak-Korolew, Tuła 2004.

12.h3

Nie godnym polecenia jest 12.Gf3, gdyż goniec blokuje marsz pionkiem f4. Ale zobaczmy ciekawy pojedynek maszyn: 12...Sbd7 13.0-0-0 Sb6 14.h4 Wb8 15.g5 Sh7 16.Gg4 Hc7 17.Gxb6 Hxb6 18.f4 Kd8 19.fxe5 Ha5 20.exd6 Gd7 21.Gh5 Wc8 22.Gxf7 Wg7 23.Ge6 Wxc3 24.Whe1 Gc6 25.bxc3 Hxc3 26.Hf2 Ha3+ 27.Kb1 Hb4+ 28.Gb3 Wd7 29.a3 Hb5 30.We6 Ge4 31.He3 Gxd6 32.Wdxd6 1-0 DEEP GANDALF-ISICHESS MMX, Leiden 2006.

12...Hc7

Trudną sytuację czarnych ilustruje następująca partia: 12...Sbd7 13.0-0-0 Hc7 14.f4 Kd8 15.Whe1 exf4 16.Gxf4 Hc5 17.Wd5 Sxd5 18.Sxd5 Se5 19.Ge3 Hb5 20.Gb6+ Kd7 21.Sf6+ Ke7 22.Sxg8+ Kd7 23.Sf6+ Ke7 24.Sd5+ Kd7 25.He4 Ge7 26.Gd4 1-0 Vachier Lagrave-Arun Prasad, Grecja 2004.

13.f4

Grywano też 13.0-0-0, ale przeważnie prowadzi to z przestawieniem ruchów do tych samych pozycji.

13...Gd7

Czarne muszą szybko - jak to tylko jest możliwe - zabezpieczyć swego króla. Np. 13...Sc6 14.0-0-0 Se7 15.Wd2 (15.Whe1 Gd7 16.Hf2 Wc8 17.Gb6 Hb8 18.Wxd6 Wxc3 19.Wxf6+-) 15...Gd7 16.Whd1 d5 17.Gxd5 0-0-0 18.Gxf7 Wg7 19.Ge6 Sc6 20.fxe5 Hxe5 21.Sa4 z silnym atakiem.

14.0-0-0 Gc6 15.fxe5 dxe5 16.Gb6!

Białe grają według znanych analiz.

16...Hxb6

Lub 16...He7 17.Wd8+ Hxd8 18.Gxd8 Kxd8 19.Wd1+ (19.Hxe5!?) 19...Sfd7 20.Sd5 Ge7 21.Sb6 Gxg2 22.Hxg2 Gg5+ 23.Kb1 Ke7 24.Hxb7 Wd8 25.Sxa8 1-0 Szalanczy-Purtov, Harkany 1993.

17.Hxe5+ Ge7 18.Whe1 Kf8

Ta pozycja jest znana w teorii. W partii Tolnai-Gawrikow, Budapeszt 1989, grano 18...Ge4 19.Sxe4 (Silniejsze według Tolnaia było 19.Wxe4! Sxe4 20.Hxe7+ Kxe7 21.Sd5+ Kf8 22.Sxb6 Wa7 23.Gxe4+-) 19...Kf8 20.Sd6 Hc7 21.Sxf7 Hxe5 22.Sxe5 Kg7 23.Gxb7 Wa7 24.Gf3 Sh7 25.Kb1 Gf6 26.Sd3 i białe uzyskały dobre szanse w końcówce, choć partia zakończyła się ostatecznie remisem. "Fritz" poleca w tym miejscu 18...Hb4!? ale trudno uwierzyć, że czarne ze swym królem w centrum są w stanie utrzymać partię. Ale ta pozycja wymaga z pewnością dalszych analiz.

19.Hxe7+ Kg7 20.We6 Sbd7 21.Wxd7 Sxd7 22.Wg6+ Kh8 23.Wxh6+ 1-0
wobec 23...Kg7 24.Wg6+ Kh8 25.Hh4#. Partia ta jest doskonałym przykładem, że we współczesnych szachach ważną rolę odgrywa znajomość teorii debiutów.