Partia katalońska [E05]

Kramnik - Carlsen
Dortmund 2007
[Jerzy Konikowski]

1.Sf3 Sf6 2.c4 e6 3.g3 d5 4.d4 Ge7 5.Gg2 0-0 6.0-0 dxc4 7.Hc2 a6 8.Hxc4 b5 9.Hc2 Gb7 10.Gd2 Sc6

Według teorii silniejsze jest 10...Ge4! 

11.e3 Sb4 12.Gxb4 Gxb4 13.a3 Ge7 14.Sbd2 Wc8 15.b4 a5 16.Se5 Sd5?

Teoria rekomenduje w tym miejscu 16...Gxg2 17.Kxg2 c6 18.Sd3 Hd5+ 19.Kg1 axb4 20.axb4 Wa8 z szansami na równą grę. Po ruchu w partii mistrz świata przejmie inicjatywę.

17.Sb3! axb4 18.Sa5 Ga8 19.Sac6 Gxc6

Wyrównania nie uzyskują czarne w wariancie po 19...He8 20.Gxd5 exd5 21.Sxe7+ Hxe7 22.axb4 Hxb4 23.Wfb1 He7 24.Wxb5 f6 25.Sd3 z pozycyjną przewagą białych. Czarne mają pasywnego gońca i słabego pionka na linii "c", który stanie się obiektem nacisku białych figur.

20.Sxc6 Hd7 21.Gxd5 exd5 22.axb4 Wfe8 23.Wa5 Gf8 24.Se5 He6 25.Wxb5

Swoja przewagę pozycyjną białe zamieniły teraz na materialną.

25...Wb8 26.Wxb8 Wxb8 27.Hxc7 Gd6 28.Ha5 Gxb4

Przyśpiesza porażkę. Ale po 28...Gxe5 29.dxe5 Hxe5 30.Wd1 końcówka byłaby też na dłuższą metę nie do uratowania.

29.Wb1! Hd6

Oczywiście po biciu hetmana byłby mat.

30.Ha4 i 1-0, gdyż dalsze straty materialne są nieuniknione, np. 30...Gd2 31.Wxb8+ Hxb8 32.Hd7 itd.