Opublikowano w dniu 13.03.2007 r.     Strona istnieje od
Powrót do startu

szachy Jestem na Facebook'u

szachy Jestem na platformie X

szachy Mój kanał filmowy


 szachy O mnie
 szachy Wywiady
 szachy Publikacje
 szachy Gra korespondencyjna
 szachy Komputery w szachach
szachyAkademia młodzieżowa

  Ciekawostki 2007
  Ciekawostki 2008
  Ciekawostki 2009
  Ciekawostki 2010
  Ciekawostki 2011
  Ciekawostki 2012
  Ciekawostki 2013
  Ciekawostki 2014
  Ciekawostki 2015
  Ciekawostki 2016
  Ciekawostki 2017
  Ciekawostki 2018
  Ciekawostki 2019
  Ciekawostki 2020
  Szachy, poker - Pozycja
  Szachy, poker - Strategia
  Szachy, poker - Błędy


  Wydarzenia roku 2007
  Wydarzenia roku 2008
  Wydarzenia roku 2009
  Wydarzenia roku 2010
  Wydarzenia roku 2011
  Wydarzenia roku 2012
  Wydarzenia roku 2013
  Wydarzenia roku 2015
  Wydarzenia roku 2016
  Wydarzenia roku 2017
  Wydarzenia roku 2018

 szachy Problemy PZSzach
 szachy Polemiki

  Jan Kochanowski
  Agata Kalinowska-Bouvy
  Jolanta Zakima-Zerek
  Ryszard Sternik
  Marek Baterowicz
  A. Paul Weber
  Alicja Karłowska-Kamzowa
  Andrzej Sitek
  Szachy i poezja
  Szachy w filmie
  Szymon Słomczyński
  Rosemarie J. Pfortner
  Od Czytelników


  Konkursy problemowe
  Konkursy taktyczne
  Nasze Słowo
  Konkurs WIO KONIKU

 szachy Galerie

 szachy Listy
 szachy Ogłoszenia
 szachy Aktualne imprezy

  Polskie sukcesy 2009
  Polskie sukcesy 2010
  Polskie sukcesy 2011
  Polskie sukcesy 2012
  Polskie sukcesy 2013


  Polskie występy 2010
  Polskie występy 2011
  Polskie występy 2012

 szachy Z teki arbitra

 szachy Z archiwum
      Ryszarda Sternika

 szachy Fotografie
      Marka Skrzypczaka


-Wiadomości ogólne
-Debiuty dla białych
-Debiuty dla czarnych
-Strategia
-Uderzenia taktyczne
-Matowe kombinacje
-Matowe schematy
-Końcówki do wygrania
-Końcówki remisowe
-Humor w szachach
-Zadania szachopodobne

 szachy Kontakt

 szachy Linki

 szachy Ankieta rocznicowa (1)
- podsumowanie

 szachy Ankieta rocznicowa (2)
- podsumowanie

 szachy Milionowa wizyta
- podsumowanie

 szachy Nasza giełda
Schach - E. Niggemann

Joachim Beyer Verlag

Literatura i sprzęt

Literatura i sprzęt

Szachowy Uniwersytet Fundacji 23

Internetowe Centrum Szachowe

Jesteś
gościem
  Stronę ogląda: 3 gości
Polskie strony szachowe
szachy
    SYLWETKI SZACHOWE - ANATOLIJ KARPOW

Praktyczne wskazówki dotyczące korzystania z partii i artykułów:
1. W przykładach z komentarzami należy najechać myszką na poszczególne posunięcia i w ten sposób przeglądać główne i poboczne warianty.
2. W partiach bez komentarzy można korzystać z automatycznego przeglądu pod diagramem: > i >>.

Ciekawe sylwetki szachowe


Anatolij Karpow (1951)
- mistrz świata w latach 1975-1985 i mistrz świata FIDE w latach 1993-1999.


Wszystkie zdjęcia zostały wykonane przeze mnie w biurze prasowym w czasie turnieju w Dortmundzie w 1997 roku.
Karpow nie był w dobrej formie i podzielił z Gelfandem 6-7 miejsce. Zwyciężył Kramnik 6.5 przed Anandem 5.5, Topałowem 5, Iwanczukiem 5, J. Polgar 4.5 itd.
Anatolij Karpow
Od lewej stoją: Karpow, Michalczyszyn i A. Petrosjan
Anatolij Karpow
Analiza partii Gelfand-Karpow.
Przygląda się Leko, który nie grał w turnieju.
Anatolij Karpow
Karpow analizuje partię z Topałowem
Anatolij Karpow
Blankiet mojej partii z Karpowem z przyklejonym wycinkiem z "Szachmatnego biuletynu".


    Przyszłego mistrza świata Anatolija Karpowa poznałem osobiście w Warszawie w czasie VI Drużynowych Mistrzostw Armii Zaprzyjaźnionych. Impreza odbyła się w dniach 17-23 maja 1969 roku. Udział wzięły drużyny Wojska Polskiego (J.Adamski, Filipowicz, Szukszta, Marszałek i Konikowski), Armii Radzieckiej (Geller, Gufeld, Lutikow, Sawon i Karpow), Czechosłowackiej Armii Ludowej (Franzen, Lanc, E.Novak, Pribyl i Trapl), Armii Kubańskiej (Ramon Hernandez Onna, Garardo Lebredo Zaragoltia, Antonio Cifuentes Castro, Serafin Perez i Jorge Reinaldo Hernandez).

    Końcowe wyniki:
1. Armia Radziecka 11.5 pkt.
2. Wojsko Polskie 6 pkt.
3. Czechosłowacka Armia Ludowa 4 pkt.
4. Armia Kubańska 2.5 pkt.

    Karpow był już znanym szachistą. Już wtedy krążyły słuchy, że to przyszły mistrz świata. Był najmłodszym uczestnikiem, ja byłem niewiele od niego starszy. Więc szybko nawiązaliśmy kontakt. Każdą wolną chwilę spędzaliśmy na rozmowach. Rozegraliśmy też kilka partii błyskawicznych. W 3 rundzie doszło do meczu Wojsko Polskie-Armia Radziecka. Przegraliśmy 4-0.

Ja grałem z Karpowem. Wybrałem nie najlepszy wariant, którego na dodatek nie znałem najlepiej. Nie miałem więc żadnych szans.


    Po partii w czasie analizy Karpow przyznał się, że grał według wskazówek Botwinnika. Okazało się, że był uczniem słynnej szkoły szachowej byłego mistrza świata. W pewnym momencie wyraził się, że faza debiutowa jest bardzo ważna. Jeśli chce się osiągać dobre wyniki, trzeba znać dobrze debiuty, nawet lepiej od końcówek. Zgodziłem się z nim, gdyż sam byłem propagatorem tej teorii. Do tego tematu wrócę jeszcze w późniejszym czasie.

    Dwa miesiące po turnieju w Warszawie Karpow zdobył w Sztokholmie tytuł mistrza świata juniorów. Tak zaczęła się jego wielka kariera zawodowego szachisty.

    Do następnego spotkania z Karpowem doszło na olimpiadzie na Malcie pod koniec 1980 roku. Ale wcześniej byłem świadkiem takiego wydarzenia. W czasie meczu USA-ZSSR doszło do spotkania Karpowa z Alburtem. Lew Alburt nie wrócił w 1979 roku z turnieju zagranicznego do Związku Radzieckiego i przyjął amerykańskie obywatelstwo. Według propagandy komunistycznej był "zdrajcą narodu radzieckiego". Byliśmy ciekawi, czy Karpow poda swemu partnerowi rękę. Nie podał!

     Po rozdaniu medali opuszczałem z Andrzejem Filipowiczem budynek rozgrywek, gdy niespodziewanie pojawił się w pobliżu Karpow. Podeszliśmy do niego i złożyliśmy gratulacje. Mistrz świata pamiętał, że graliśmy w Warszawie.

    Nagle, ku naszemu zdziwieniu, odezwał się do nas w ten sposób: "Te wasze szachistki to chamki". "Dlaczego?" Prawie jednocześnie zadaliśmy mu to pytanie. "Bo nie pogratulowały naszym zawodniczkom złotego medalu".

    Wyjaśniłem Karpowowi, że nie było praktycznie takiej możliwości. Najpierw na scenę zostały poproszone Rosjanki. Po wręczeniu medali wkroczyły Węgierki i potem my, ale z drugiej strony sceny. Po otrzymaniu brązowych medali natychmiast zagrano hymn Związku Radzieckiego. A potem wszystkie zawodniczki zostały otoczone tłumem ludzi. Do ekipy radzieckiej nie można było się dostać. Ale my, jako przedstawiciele polskich władz szachowych składamy na ręce mistrza świata serdeczne gratulacje. To wyjaśnienie wystarczyło Karpowowi, bo dalej rozmawiał z nami bardzo serdecznie.

    W następnych latach widziałem się z nim wielokrotnie: Hanower 1983, Tilburg 1983, 1986 i 1988, Amsterdam 1985. Karpow grał pięciokrotnie w turniejach w Dortmundzie (1993, 1994, 1995, 1997 i 1999). W latach 1995 i 1997 komentowałem partie do książek turniejowych i wtedy bardzo często rozmawiałem z Karpowem i uczestniczyłem w analizach jego partii.

O Karpowie w Wikipedii.

Caissa i szachy - szachownica, a na niej król, wieża, skoczek, goniec, pion i zadanie do wykonania czyli szach i mat, lecz wcześniej debiut, kombinacja i końcówka.